هنوز هم برای خیلیها همان سعید آیتم خاطرهانگیزه سعید و خاندایی در «ساعت خوش» است؛ یا همان بازیگر کمدی یا کارگردان کمدیهایی مثل «عید امسال»، «راهدررو»، «دزد و پلیس» و «روزهای بد بهدر». هنوز هم وقتی اسم "سعید آقاخانی" به گوشمان میخورد ناخودآگاه خنده بر روی لبمان مینشیند و این نشان میدهد که این بازیگر، بازیگر و کارگردان خوب و کاربلد کمدی تلویزیون بوده است؛ هرچند در کارهای جدی و اجتماعی هم خوش درخشیده و حتی سیمرغ بلورین بر روی شانههایش نشسته.
حال به بهانه پخش سریال «نون. خ» از شبکه آیفیلم به سراغ این هنرمند رفتهایم و با وی به گفتوگو پرداختیم که در ادامه میخوانید:
سریال «نون. خ»، سریالی است که بخشی از آن در کردستان فیلمبرداری شده است. چرا این ریسک را قبول کردید و در شهر دیگری، غیر از تهران، سریال «نون. خ» را ساختید؟
فکر نمیکنم ساخت «نون. خ» در کردستان برای من که یک کرد هستم ریسک داشت، اما میدانستم سختیهای خود را دارد. دوست داشتم لوکیشن کردستان را برای کار انتخاب کنم، چراکه علاوه بر بکر بودن منطقه، کار کردن با آدمهای ساده آنجا نیز، فضاسازی بهتری را برای ما فراهم میکرد و باید بگویم که از ابتدا به این موضوع فکر کردم که «نون. خ» را در کردستان بسازم و برایم از اهمیت خاصی برخوردار بوده است؛ چراکه احساس میکنم همه چیز تهران لو رفته و دیگر خیلی بافت زیبایی ندارد که بشود در آن سریال ساخت و به نوعی قصهپردازی در تهران خیلی سخت شده و به تکرار رسیده است.
به همین دلیل در سریال «شب عید» هم به مشهد رفتم و سریال را در مشهد ساختم. به نظر من با این که کار در تهران راحتتر است، اما زیبایی که شهرهای دیگر ایران دارند، متاسفانه شهر تهران ندارد.
نکته دیگری هم این است که تماشاگر تلویزیون باید آداب و رسوم فرهنگ ایرانی را ببیند و فکر میکنم این اتفاق در «نون. خ» افتاده است.
شما در سریال «نون. خ» هم کارگردانی کردید هم بازی. تجربه این کار چطور بود؟
بله، من اولین بار بود که در کار خودم بازی میکردم و خب قطعا سخت بود؛ زیرا من اینطور نمیبینم که در حرفه بازیگری خودت نقش را طراحی کنی و برای نوع بازی که میخواهی کنی به تنهایی تصمیم بگیری. من خودم شخصا دوست دارم در یک کار یا کارگردان باشم یا بازیگر و مدیریت کردن این دو واقعا سخت است.
فکر کنم آخرین باری که در تلویزیون مقابل دوربین کارگردان دیگری رفتید، سریال «چاردیواری» بود. این دلیل خاصی دارد؟
اگر کار خوبی به من پیشنهاد شود، قطعا در آثار کارگردانان دیگر تلویزیون هم بازی خواهم کرد، ولی اگر با پیشنهاد خوبی مواجه نباشم، نمیپذیرم. بهشخصه اگر نقش خوبی به من پیشنهاد شود، ژانر آن برایم تفاوتی نمیکند و بهواقع برای من سینما و تلویزیون هم مهم نیست، بلکه مهم این است که کار خوبی ارائه بدهم و همچنین من در تلویزیون منتظر یک نقش خوب هستم که آن را بازی کنم.
آقای "آقاخانی" چرا شما در تلویزیون به سراغ ساخت کارهای اجتماعی و جدی نمیروید و بیشتر کارهای طنز میسازید؟
به چند دلیل. اول این که زندگیهای الان سخت شده است و من دوست دارم بهنوعی خودم تمام تلاشم را کنم که یک لبخندی بر روی لب مردم بیاید و این را باور کنید بدون شعار میگویم. دوم این که من تا به امروز موقعیت مناسبی برای ساخت سریال اجتماعی در تلویزیون پیدا نکردم و اگر چنین اتفاقی بیافتد حتما خواهم ساخت.
ه خ/م گ